نویسنده: ویانا
رابطه بین صرع و رفتار مجرمانه از دیرباز موضوع مورد علاقه در زمینه های علوم اعصاب، روانشناسی و جرم شناسی بوده است. در حالی که اذعان به این امر ضروری است که افراد مبتلا به صرع نسبت به افرادی که این بیماری را ندارند بیشتر درگیر فعالیت های مجرمانه نیستند، یک تعامل پیچیده بین این دو وجود دارد که کاوش بیشتر را ایجاب می کند.
صرع یک اختلال عصبی است که با تشنجهای مکرر مشخص میشود که میتواند توسط عوامل مختلفی مانند استرس، خستگی یا برخی داروها ایجاد شود. تجربه تشنج می تواند تأثیرات عمیقی بر عملکرد شناختی، عاطفی و رفتاری فرد داشته باشد. تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به صرع ممکن است به دلیل اختلال در عملکرد طبیعی مغز در طول تشنج، افزایش تکانشگری، پرخاشگری و اضطراب را نشان دهند (لورینگ و همکاران، 2011). این حالات متزلزل هوشیاری می تواند منجر به تصمیم گیری های تکانشی، طغیان های پرخاشگرانه و رفتارهای نامنظم شود که به طور بالقوه احتمال دخالت در فعالیت های مجرمانه را افزایش می دهد.