🟦Pedophilia -پدوفیلیا
✍🏻نویسنده: نائین
پدوفیلی یک کشش جنسی مداوم برای کودکان پیش از بلوغ است. این یک پارافیلیا است، وضعیتی که در آن برانگیختگی و ارضای جنسی فرد به اشیا، فعالیتها یا حتی موقعیتهایی بستگی دارد که غیرعادی تلقی میشوند. پدوفیلی به عنوان تخیلات مکرر و شدید تحریککننده جنسی، تمایلات جنسی، یا رفتارهای مرتبط با فعالیت جنسی با یک کودک یا کودکان پیش از بلوغ - معمولاً 13 سال یا کمتر - در یک دوره حداقل شش ماهه تعریف میشود. پدوفیل ها بیشتر مرد هستند و می توانند جذب هر دو جنس یا هر دو جنس شوند.
اختلال پدوفیلیک را می توان در افرادی که مایل به افشای این پارافیلیا هستند و همچنین در افرادی که هرگونه کشش جنسی برای کودکان را انکار می کنند اما شواهد عینی از پدوفیلی را نشان می دهند، تشخیص داد. برای اینکه این بیماری تشخیص داده شود، فرد باید یا بر اساس میل جنسی خود عمل کند یا در نتیجه هوس ها یا خیالات خود، پریشانی یا مشکلات بین فردی قابل توجهی را تجربه کند. بدون این دو معیار، یک فرد ممکن است تمایلات جنسی پدوفیلیک داشته باشد اما اختلال پدوفیلیک نداشته باشد
شیوع اختلال پدوفیلیک ناشناخته است، زیرا ننگ اجتماعی پیرامون آن افراد را به خودشناسی دعوت نمی کند. تخمین زده می شود که شیوع آن از یک تا پنج درصد از جمعیت مردان متغیر است. اعتقاد بر این است که تنها بخش کوچکی از درصد زنان، اگر اصلاً وجود داشته باشد، پدوفیلی را تجربه می کنند.
🔻مجرمان جنسی پدوفیلیک معمولاً خانواده، دوستان یا بستگان قربانیان خود هستند. انواع فعالیت های پدوفیلیک متفاوت است و ممکن است شامل نگاه کردن به کودک یا درآوردن لباس و لمس کودک باشد. با این حال، اعمال اغلب شامل رابطه جنسی دهانی یا لمس اندام تناسلی کودک یا مجرم است.
🔻مطالعات نشان می دهد که کودکانی که احساس بی توجهی یا تنهایی می کنند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای سوء استفاده جنسی قرار بگیرند
بر اساس کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5)، برای تشخیص اختلال پدوفیلیک، باید معیارهای زیر رعایت شود:
تخیلات، امیال یا رفتارهای مکرر و شدید جنسی با یک کودک پیش از بلوغ (معمولاً 13 سال یا کمتر) برای مدت حداقل 6 ماه.
این تمایلات جنسی بر روی آنها عمل شده یا باعث ناراحتی یا اختلال قابل توجهی در عملکرد اجتماعی، شغلی یا سایر زمینه های مهم شده است.
فرد حداقل 16 سال سن داشته باشد و حداقل 5 سال از کودکی که فرد با او رفتار جنسی انجام می دهد، بزرگتر باشد. این شامل فردی نمی شود که در اواخر دوره نوجوانی درگیر یک رابطه جنسی مداوم با یک نوجوان 12 یا 13 ساله است.
علاوه بر این، تشخیص اختلال پدوفیلیک باید مشخص کند که آیا فرد منحصراً جذب کودکان می شود یا خیر، جنسیتی که فرد جذب آن می شود، و اینکه آیا تمایلات جنسی به کودکان خانواده خود فرد محدود می شود یا خیر.
آره. اختلال پدوفیلیک از سال 1968 به عنوان یک تشخیص روانپزشکی تحت DSM-5 طبقه بندی شده است. این انتخابی نیست که مردم آگاهانه انجام می دهند.
🔻پارافیلیاها، به عنوان یک گروه، دارای میزان بالایی از همبودی با یکدیگر و به همان اندازه میزان بالایی از همبودی با اضطراب، افسردگی اساسی یا اختلالات خلقی، و اختلالات سوء مصرف مواد دارند.
رابطه بین اختلالات پارافیلیاک و جرایم خشن پیچیده و چندوجهی است. در حالی که همه افراد مبتلا به اختلالات پارافیلیاک مرتکب جرایم خشونت آمیز نمی شوند، زیر مجموعه ای وجود دارد که این اختلالات با افزایش خطر ارتکاب چنین اعمالی همراه است. تحقیقات نشان میدهد که برخی از اختلالات پارافیلیاک، بهویژه زمانی که با عوامل دیگری مانند اختلالات شخصیت یا ویژگیهای شخصیتی ناسازگار ترکیب شوند، میتوانند به احتمال رفتار جنایی خشن کمک کنندبه عنوان مثال، افراد مبتلا به اختلالات پارافیلیک ممکن است علایق جنسی شدید و مداوم داشته باشند که از الگوهای علاقه جنسی معمولی منحرف می شود. هنگامی که این علایق شامل افراد نارضایتی می شود یا منجر به ناراحتی یا آسیب قابل توجهی می شود، ممکن است در رفتارهایی که ماهیت مجرمانه دارند ظاهر شوندتوجه به این نکته مهم است که وجود یک اختلال پارافیلیاک به طور خودکار فرد را مستعد ارتکاب جرایم خشن نمی کند. بسیاری از افراد مبتلا به چنین اختلالاتی دست به فعالیت های غیرقانونی نمی زنند. با این حال، در مواردی که جرایم خشونتآمیز انجام میشود، رفتارها و خیالپردازیهای پارافیلیک، بهویژه آنهایی که ماهیت سادیستی دارند، میتوانند بر تصمیم به ارتکاب جرم تأثیر بگذارند.
✍🏻نویسنده: نائین