🟦Fetishistic Disorder - اختلال فتیشیسم

⭕️در ادامه پست قبل، امروز به بررسی یکی دیگر از اختلال های جنسی مهم در رابطه بت جرایم میپردازیم:

 

اختلال فتیشیستی یک کشش جنسی شدید به اجسام بی جان یا به اعضای بدن است که به طور سنتی به عنوان جنسی تلقی نمی شود، همراه با پریشانی یا اختلال قابل توجه بالینی.

 

طبق DSM-5، اختلال فتیشیستی وضعیتی است که در آن استفاده یا وابستگی مداوم و مکرر از اشیاء غیرزنده (مانند لباس زیر یا کفش های پاشنه بلند) یا تمرکز بسیار خاص بر روی یک قسمت بدن (اغلب غیر تناسلی) وجود دارد. مانند پاها) برای رسیدن به برانگیختگی جنسی.

 

از آنجایی که فتیش در بسیاری از افراد در حال رشد طبیعی رخ می دهد، تشخیص اختلال فتیشیستی تنها در صورتی داده می شود که همراه با ناراحتی شخصی یا اختلال در عملکرد اجتماعی، شغلی یا سایر زمینه های مهم در نتیجه فتیش باشد، یا زمانی که برانگیختگی جنسی غیرممکن باشد. بدون شیء فتیش افرادی که خود را به عنوان فتیشیست معرفی می کنند اما اختلال بالینی مرتبط را گزارش نمی کنند، دارای یک اختلال فتیشیست اما نه فتیشیستی در نظر گرفته می شوند. بیشتر افراد ویژگی‌های بدنی غیر تناسلی خاص را جذاب می‌دانند، که نشان می‌دهد سطحی از فتیشیسم یک ویژگی طبیعی تمایلات جنسی انسان است.

 

اصطلاح "فتیشیسم" از کلمه پرتغالی feitico به معنای "شیفتگی وسواسی" گرفته شده است. تنها از طریق استفاده از این شی یا تمرکز بر این قسمت از بدن، فرد می تواند به ارضای جنسی دست یابد

 

برای برخی، صرفاً یک تصویر از شیء فتیش ممکن است باعث برانگیختگی شود، اگرچه بسیاری از افراد دارای فتیش، شی واقعی را ترجیح می دهند (یا نیاز دارند) تا به برانگیختگی دست یابند. فتیشیست معمولاً شیء فتیش را برای ارضای جنسی نگه می دارد، می مالد، می چشد یا بو می کند یا از شریک زندگی خود می خواهد که آن شی را در طول برخوردهای جنسی بپوشد.

 

فتیش های بی جان را می توان به دو نوع فتیش فرم و فتیش رسانه ای دسته بندی کرد. در یک فتیش فرم، شکل جسم مهم است، مانند کفش های پاشنه بلند. در یک فتیش رسانه ای، جنس شی، مانند ابریشم یا چرم، مهم است. فتیشیست های شیء بی جان اغلب شی مورد علاقه خود را جمع آوری می کنند.

 

اختلال فتیشیستی در مردان بسیار شایع‌تر از زنان است – در واقع، DSM-5 نشان می‌دهد که تقریباً منحصراً در مردان ظاهر می‌شود.

 

در نسخه‌های قبلی DSM، اختلال فتیشیستی که حول بخش‌های غیر تناسلی بدن می‌چرخد به‌عنوان جزئی‌گرایی شناخته می‌شد. در آخرین نسخه، جزئی گرایی به اختلال فتیشیستی تبدیل شد.

 

اطلاعات بیشتر در کتاب جدید تیم روانشناسی نائین- واحد روانشناسی جنایی

 

 

🔻معیارهای تشخیصی اختلال فتیشیستی، همانطور که در DSM-5 فهرست شده است، عبارتند از:

 

برای یک دوره حداقل شش ماهه، فرد دارای تخیلات، تمایلات یا رفتارهای مکرر، شدید، تحریک‌کننده جنسی است که شامل اشیاء غیرزنده (مانند لباس‌های زیر زنانه و کفش‌ها) می‌شود یا تمرکز ویژه‌ای روی اعضای غیرتناسلی بدن دارد.

تخیلات، تمایلات جنسی، یا رفتارها باعث ناراحتی قابل توجه یا اختلال در عملکرد اجتماعی، شغلی یا شخصی می شود.

اشیاء فتیش، اجناس لباسی نیستند که در لباس‌های متقابل استفاده می‌شوند و برای تحریک لمسی دستگاه تناسلی، مانند ویبراتور، طراحی نشده‌اند.

اختلال فتیشیستی می تواند در طول عمر در شدت نوسان داشته باشد.

 

🚩 رابطه اختلال فتیشیسم و جرم:

 

►فتیشیسم در مقابل اختلال فتیشیسم:

   فتیشیسم: این اصطلاح به ترجیح یا کشش جنسی به اشیاء یا اعضای بدن خاص اشاره دارد. این نسبتاً شایع است و لزوماً باعث ناراحتی یا اختلال نمی شود.

   - **اختلال فتیشیسم**: این یک تشخیص بالینی است که با برانگیختگی جنسی شدید و آزاردهنده مشخص می شود که تقریباً منحصراً روی شیء یا قسمتی از بدن فتیش متمرکز است. می تواند منجر به اختلال در عملکرد اجتماعی، شغلی یا سایر زمینه های مهم شود.

 

►رفتار مجرمانه و فتیش

   - تحقیقات در مورد اختلال فتیشیسم و رفتار مجرمانه محدود است.

   - بیشتر آنچه در مورد فتیش ها می دانیم از مطالعات افرادی است که به دلیل جرایم جنسی دستگیر شده اند و اتفاقاً فتیش هایی نیز دارند که آنها افشا کرده اند.

   - با این حال، خود اختلال فتیشیستی به ندرت کانون اصلی مداخله بالینی در بین مجرمان جنسی است.

هرچند این اختلال عامل بسیاری از قتل ها و تجاوز ها در سرار دنیاست .

اطلاعات بیشتر در کتاب جدید تیم روانشناسی نائین- واحد روانشناسی جنایی

 

✍🏻 نویسنده: نائین